Archiwum Państwowe w Siedlcach

---

Historia

Historia archiwum w Siedlcach sięga lat 50. XX wieku, kiedy to, między 1950 a 1952 rokiem, działało jako „Oddział Powiatowy Archiwum w Siedlcach”. W tych latach archiwum podlegało Archiwum Akt Nowych, które miało siedzibę w Warszawie.

W kolejnych latach, od 1953 do 1957, jednostka ta przekształciła się w „Powiatowe Archiwum Państwowe w Siedlcach”, a jej nadzór przeszedł pod „Wojewódzkie Archiwum Państwowe w Warszawie”. W okresie od 1957 do 1964 roku archiwum było związane z Archiwum Państwowym Miasta Stołecznego Warszawy oraz Województwa Warszawskiego.

Od 1964 do 1976 roku archiwum funkcjonowało jako „Oddział Terenowy w Siedlcach” w ramach Archiwum Państwowego Miasta Stołecznego Warszawy i Województwa Warszawskiego. Od 1962 roku jego siedzibą były zabytkowe stajnie Ogińskich, usytuowane przy ulicy 1 Maja 2.

W 1975 roku, z wprowadzeniem nowego podziału administracyjnego, utworzono Województwo Siedleckie, co spowodowało zmianę nazwy archiwum na „Wojewódzkie Archiwum Państwowe w Siedlcach”. Ostatecznie, w 1983 roku, jednostka ta przyjęła swoją obecną nazwę, czyli „Archiwum Państwowe w Siedlcach”.

Obszar działalności archiwum obejmuje kilka powiatów, w tym garwoliński, łukowski, miński, siedlecki, sokołowski oraz węgrowski. Dodatkowo, archiwum częściowo obsługuje również powiaty otwocki i wołomiński.

Zasób

W zasobach archiwum, głównym punktem zainteresowania są akta z XIX i XX wieku. W szczególności na uwagę zasługują dokumenty sporządzone przez administrację carską. Wśród nich wyróżniają się akta Siedleckiego Gubernialnego Zarządu Żandarmerii, obejmujące okres od 1876 do 1914 roku. Kolejnym istotnym elementem są materiały dotyczące aparatów żandarmerii dla powiatów: siedleckiego, sokołowskiego oraz węgrowskiego, które zostały wytworzone w latach 1900–1915.

---

Oceń: Archiwum Państwowe w Siedlcach

---