Parafia Świętej Trójcy w Siedlcach

---

Historia

Historię prawosławia w Siedlcach należy datować na XIV wiek, kiedy to istniała tam społeczność przynależąca do parafii znajdującej się w Drohiczynie. Niemniej jednak pierwsza cerkiew, pod wezwaniem św. Spirydona, została otwarta dopiero w 1837 roku. Była to bardzo prosta świątynia, usytuowana w budynku szpitala wojskowego, i jej głównym przeznaczeniem było służenie żołnierzom. Dopiero około 1857 roku zaczęto wykorzystywać ją także dla ludności cywilnej. Po zakończeniu powstania styczniowego, kiedy to liczba prawosławnych wiernych w Siedlcach wzrosła do kilku setek, władze carskie zdecydowały się na budowę nowej, wolnostojącej cerkwi, mogącej pomieścić 700 osób.

Nowa świątynia, znana jako cerkiew pod wezwaniem Świętego Ducha, została zbudowana w latach 1868-1870. Stanleyzowała okazałą, pięciokopułową bryłę, charakteryzującą się bogatym wyposażeniem wnętrza. Obok cerkwi wzniesiono dzwonnicę, w której umieszczono 11 dzwonów. W 1900 roku w Siedlcach wybudowano kolejną cerkiew, znajdującą się przy dzisiejszej ulicy Trzeciego Maja.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, społeczność prawosławna w Siedlcach straciła obie swoje świątynie. Cerkiew Świętego Ducha, po przeprowadzonych przeróbkach, przekształcono w rzymskokatolicki kościół garnizonowy, zaś w drugiej regularnie organizowano zajęcia w liceum pedagogicznym. W tym czasie około 200 osób wykorzystało lokale prywatne na potrzeby cerkwi domowej, która znajdowała się u zbiegu ulic Jana Kilińskiego i Trzeciego Maja. W latach przed wybuchem II wojny światowej, proboszczem parafii w Siedlcach został ks. Maksym Sandowicz, prawosławny kapelan wojskowy, który udzielał schronienia wielu osobom w obliczu zagrożenia ze strony okupantów hitlerowskich. Niestety, cerkiew domowa spłonęła w wyniku działań wojennych w 1944 roku.

W 1981 roku rozpoczęły się przygotowania do budowy nowej świątyni, jednak z przyczyn politycznych i nieprzychylności części rzymskokatolickiego duchowieństwa czterokrotnie zmieniano lokalizację inwestycji. Ostatecznie budowa zaczęła się w 1984 roku, a zakończono ją sześć lat później. Nowa świątynia, poświęcona Świętej Trójcy, została konsekrowana 10 czerwca 1990 roku.

Wiosną 2013 roku wykonano pozłocenie kopuły cerkwi, a w tym samym roku, od wiosny do jesieni, wybudowano wolnostojącą dzwonnicę, na której zawieszono trzy dzwony, poświęcone przez arcybiskupa Abla 13 października. W tym dniu w świątyni umieszczono również kopię Częstochowskiej Ikony Matki Bożej, wykonaną na Ukrainie. Ustalono, że lokalne święto ku czci ikony odbędzie się w 2. niedzielę października.

Z danych na 2014 rok wynika, że parafia prawosławna w Siedlcach liczyła około 60 rodzin, co stanowiło około 200 osób. Była to druga co do liczebności grupa wyznaniowa w mieście, zaraz po Kościele rzymskokatolickim. W lutym 2016 roku duchowieństwo z Siedlec zaczęło opiekować się prawosławną wspólnotą w Mińsku Mazowieckim, gdzie Święte Liturgie odbywały się w każdą niedzielę w mariawickim kościele Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, mieszczącym się przy ulicy Romualda Traugutta 17. 22 stycznia 2018 roku, dekretem arcybiskupa lubelskiego i chełmskiego Abla, została erygowana samodzielna parafia pod wezwaniem św. Spirydona Cudotwórcy w Mińsku Mazowieckim.

Nastąpiło również ponowne poświęcenie siedleckiej cerkwi po zakończonym remoncie, które miało miejsce 11 października 2020 roku.

Proboszczowie

W okresie 1941–1945 parafią kierował ks. Maksym Sandowicz, który był synem św. Maksyma Gorlickiego.

Następnie, w latach 1949–1979, obowiązki proboszcza pełnił ks. Aleksy Szewiel.

Kolejnym duchownym na tym stanowisku, w latach 1979–1993, był ks. Borys Dykaniec.

Od 1993 do 1994 funkcję proboszcza sprawował ks. Wincenty Pugacewicz.

W latach 1994–2000 kierował parafią ks. Mirosław Wiszniewski.

Od roku 2000 proboszczem jest ks. Sławomir Kochan.

---

Oceń: Parafia Świętej Trójcy w Siedlcach

---