Bolesław Sylwester Dębiński, znany również jako Dembiński, a także pod pseudonimem Józef Drut, był polskim lekarzem oraz działaczem społecznym. Urodził się w 1868 roku w Siedlcach, a swoją karierę zakończył 15 kwietnia 1921 roku w Warszawie.
Jego działania i pasje obejmowały nie tylko medycynę, ale również przyrodę, co czyniło go postacią wszechstronną w polskim społeczeństwie. Dębiński był przykładnym przedstawicielem myśli i zaangażowania w rozwój społeczny oraz naukowy Polski na przełomie XIX i XX wieku.
Życiorys
Bolesław Dębiński pochodził ze znanej rodziny szlacheckiej, a jego rodzicami byli Piotr Dębiński i Lucyna z Wojewódzkich. Po ukończeniu studiów przyrodniczych na uniwersytecie w Petersburgu, kontynuował naukę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie uzyskał tytuł doktora medycyny w 1899 roku na uniwersytecie w Paryżu. Dodatkowo, w 1918 roku otrzymał tytuł docenta medycyny wewnętrznej na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W latach 1899–1903 pracował jako asystent w Zakładzie Anatomii Patologicznej Pasteura w Paryżu. Następnie, od 1903 roku, był asystentem Oddziału Wewnętrznego Szpitala Saint Quentin, a od 1906 roku asystentem katedry Anatomii Patologicznej na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1906–1914 zajmował stanowisko asystenta, a w latach 1914–1915 funkcjonował jako ordynator Oddziału Wewnętrznego Szpitala św. Ducha w Warszawie. Ponadto, w latach 1916–1920 pełnił rolę ordynatora Oddziału Wewnętrznego Szpitala Przemienienia Pańskiego w Warszawie.
Jego wpływ w dziedzinie medycyny jest nieoceniony. Pozostawił po sobie znaczący dorobek naukowy dotyczący diagnostyki, terapii oraz profilaktyki gruźlicy. Do jego osiągnięć należy podręcznik pod tytułem „Diagnostyka gruźlicy”, w którym stworzył własną metodę odróżniania gruźlicy na czynną i nieczynną przy pomocy odczynników tuberkulinowych.
Od 1906 roku Dębiński był aktywnym członkiem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego oraz współwłaścicielem „Gazety Lekarskiej”. W 1917 roku zyskał status członka rzeczywistego Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.
Oprócz działalności medycznej, Bolesław Dębiński był także społecznie zaangażowany. Działał w polskich organizacjach konspiracyjnych ruchu robotniczego i w 1889 roku założył kółko rolnicze Bolkowicza. Organizował kasy oporu oraz strajkowe, za co w 1891 roku został aresztowany i uwięziony w Cytadeli Warszawskiej.
W lutym 1892 roku, po wpłaceniu kaucji, został zwolniony i wyjechał na dalsze studia do Paryża. Niestety, zaocznie skazany został na trzy miesiące więzienia, a później wyrok ten zamieniono na rok nadzoru policyjnego.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Jan Bogumił Freyer | Małgorzata Tafil-Klawe | Kryspin Mitura | Zenon ZaorskiOceń: Bolesław Dębiński