Czesław Grabowski, znany także pod pseudonimem Witka, był politykiem o wyraźnych inklinacjach komunistycznych, który urodził się 15 lipca 1882 roku w Siedlcach. Jego życie zakończyło się 13 września 1966 roku w Sochaczewie.
Jako działacz komunistyczny, Grabowski odegrał istotną rolę w ruchu politycznym swojego czasu, będąc jednym z aktywnych uczestników walki o ideę komunizmu w Polsce.
Życiorys
Czesław Grabowski był synem Jana. Swoją edukację rozpoczął w Siedlcach, gdzie ukończył dwie klasy szkoły podstawowej, a następnie przeniósł się do Warszawy. Od 1897 roku rozpoczął naukę jako terminator ślusarski, kształcąc się w trzyletniej szkole rzemieślniczej. W 1902 roku zdobył status czeladnika. Od 1905 roku aktywnie angażował się w działalność SDKPiL, a jego działania, związane z udziałem w robotniczych demonstracjach w Warszawie, wielokrotnie kończyły się aresztowaniami (m.in. w latach 1900, 1903 i 1907). Przez pewien czas był więziony w Cytadeli Warszawskiej.
Grabowski pracował jako ślusarz w różnych fabrykach zlokalizowanych w Pruszkowie i Warszawie. W 1915 roku przeniósł się do Moskwy, gdzie jego kariera zawodowa nabrała nowego tempa. Tam został wybrany na delegata Rady Robotników fabrycznych oraz zyskał doświadczenie pracując w oddziałach aprowizacyjnych w regionach takich jak Ałtaj, Ufa, Semipałatyńsk oraz Saratów.
Po powrocie do Warszawy w 1922 roku, przyłączył się do KPP, w której to strukturze pozostawał do 1928 roku. Pracował w fabrykach produkujących wyroby metalowe, gdzie często doświadczano zwolnień i szykan. W wyniku tych trudności, w 1928 roku dołączył do projektu budowy fabryki „Chodaków” w Chodakowie, natomiast jego specjalizacja obejmowała również ślusarstwo hydrauliczne.
Podczas okupacji niemieckiej Grabowski pracował dorywczo na stacji kolejowej w Sochaczewie. W tym okresie zaangażował się w działalność komunistycznego podziemia, wspierając członków Gwardii Ludowej. Po wojnie, w 1945 roku, powrócił do fabryki „Chodaków”, gdzie aktywnie przyczynił się do organizacji struktury Polskiej Partii Robotniczej (PPR). Był delegatem na I Zjazd tej partii, który odbył się w grudniu 1945 roku w Warszawie.
W późniejszych latach pełnił funkcję radnego Powiatowej Rady Narodowej w Sochaczewie oraz współpracował jako ławnik Sądu Wojewódzkiego. Po przejściu na emeryturę w 1955 roku, był odznaczany za swoje osiągnięcia. Wśród jego wyróżnień znalazły się Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 listopada 1955), Medal 10-lecia Polski Ludowej oraz Złota Odznaka Związku Chemików.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Przemysław Niesiołowski | Robert Ambroziewicz | Janina Orzełowska | Mieczysław Bareja | Marek Strzaliński | Agnieszka Rucińska | Ewa Sikorska-Trela | Gerszon Dua | Sławomir Gadomski | Janusz Obodowski | Sławomir Musiej | Bogdan Góralczyk | Bernard Goldstein | Grzegorz Skwierczyński | Jacek Kozaczyński | Kazimierz Nowak (wicewojewoda) | Jan Ignacy Modrzewski | Wojciech Kozak | Dorota Olko | Stefan FiukOceń: Czesław Grabowski (komunista)