Gustaw Kamieński

---

Życiorys

W 1870 roku Gustaw Kamieński uzyskał dyplom Petersburskiego Państwowego Instytutu Technologicznego. Był inżynierem budownictwa, a jego specjalizacja koncentrowała się na produkcji cementu. Jako jeden z inicjatorów, uczestniczył w tworzeniu Stowarzyszenia Techników Polskich, które powstało w 1874 roku jako Klub Techniczny. Działał jako prezes Koła Żelbetników, będącego częścią tego Stowarzyszenia.

Prowadził życie bogate w różnorodne zainteresowania. Pisarstwo stanowiło dla niego pasję, której poświęcał czas wolny. Wykorzystując pseudonim Gamaston, zbudowany z łacińskiego i angielskiego słowa oznaczającego kamień, zyskał uznanie w literackim świecie. Tworzył dramaty oraz prozę, a jego prace z okresu międzywojennego cieszyły się dużą popularnością. Wiele z jego komedii znalazło swoje miejsce na scenach teatralnych.

Niestety, po 1945 roku wiele jego nowel, które ukazywały się jedynie w odcinkach w warszawskich gazetach, popadło w zapomnienie. Przemiany społeczne oraz nowe realia życia całkowicie różniły się od tych, które opisywał Gamaston, co dodatkowo przyczyniło się do tego zjawiska.

Na zawsze pozostawił swój ślad, a jego życie dobiegło końca, gdy został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 39-6-14/15). Jego nagrobek w formie egipskiej mastaby został zaprojektowany przez Bolesława Łęgiewicza, co czyni go jeszcze bardziej wyjątkowym miejscem pamięci.

Twórczość

Na twórczość Gustawa Kamieńskiego składa się wiele interesujących dzieł, które odzwierciedlają jego unikalny styl oraz umiejętność dostrzegania piękna w codziennym życiu. Wśród jego najważniejszych prac znajdują się:

• Fata Morgana,
• Fotografie bez retuszu,
• Lamparcie życie,
• Białe róże i inne nowele,
• Ogon królewskiego konia,
• Lazurowe zaślubiny,
• Czarna zagadka,
• Wiara… Nadzieja… Miłość…,
• Pierścionek Maryli.

---

Oceń: Gustaw Kamieński

---