Paweł Nasiłowski

---

Życiorys

Paweł Nasiłowski, syn Jana, jest osobą z wykształceniem wyższym pedagogicznym, które uzyskał ze znaczną dozą zaangażowania i ambicji. Od 1988 roku pełni rolę w Służbie Więziennej, co stało się jego życiową pasją i powołaniem.

Na początku swojej kariery pracował jako zastępca dyrektora Zakładu Karnego w Siedlcach. W tym czasie z powodzeniem realizował zadania związane z działalnością kulturalno-oświatową oraz programami wychowawczymi wśród osadzonych, wskazując na istotną rolę takich inicjatyw w resocjalizacji. Z jego inicjatywy powstał tam dom kultury przeznaczony dla skazanych, który stanowił innowacyjne podejście do pracy z więźniami.

W latach 1998–2002 reprezentował ministra sprawiedliwości w Radzie Głównej do Spraw Społecznej Readaptacji i Pomocy Skazanym. W tym okresie, w ramach swoich obowiązków, starał się wdrażać rozwiązania dotyczące kar alternatywnych, które miały na celu wspieranie readaptacji społecznej.

Lipiec 2006 roku przyniósł kolejną zmianę w jego karierze, kiedy to awansował na stanowisko zastępcy szefa Centralnego Zarządu Służby Więziennej. Stopień majora nie był dla niego cezurą końcową, gdyż już 11 listopada 2007 roku dzięki przyśpieszonej ścieżce awansu, Nasiłowski został generałem.

Niestety, tragiczne okoliczności związane ze śmiercią Claudiu Crulicia prowadziły do jego odwołania w kwietniu 2008 roku ze stanowiska. Jednakże już w marcu 2009 Nasiłowski został dyrektorem generalnym SW, obejmując tę pozycję po Jacku Pomiankiewiczu. Nadal nie brakowało wyzwań, i po samobójstwie Roberta Pazika, jednego z zabójców Krzysztofa Olewnika, musiał wprowadzać zmiany i dostosowywać struktury. W listopadzie 2009 znów zmierzył się z odwołaniem, lecz tym razem znalazł się w roli pełnomocnika ministra sprawiedliwości, a także dyrektora Biura Dozoru Elektronicznego Centralnego Zarządu Służby Więziennej.

Jego wysiłki zostały wielokrotnie honorowane. Zasługi Nasiłowskiego były zauważane poprzez przyznanie mu Brązowego (1998), Srebrnego (2007) i Złotego (2015) Krzyża Zasługi, a także Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski w 2021 roku. Osiągnięcia te nie tylko stanowią dowód uznania jego pracy, ale także są świadectwem jego niezachwianego poświęcenia sprawom resocjalizacji i pomocy skazanym.

---

Oceń: Paweł Nasiłowski

---