Tadeusz Sobieszczak

---

Życiorys

Tadeusz Sobieszczak urodził się w rodzinie związanej z medycyną, jego ojcem był chirurg Jan Sobieszczak, a matką Maria Sobieszczak. W momencie wybuchu II wojny światowej, we wrześniu 1939 roku, jako uczeń renomowanego Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego oraz aktywny harcerz drużyny nr 3, brał udział w służbie obserwacyjnej usytuowanej na moście na Liwcu w Chodowie. Jego obowiązki obejmowały między innymi naniesienie tras przelotów niemieckich samolotów bombardujących Siedlce na specjalne diagramy.

Pierwszym krokiem na drodze do aktywnej walki w konspiracji było przystąpienie do organizacji Młody Nurt. Wkrótce potem Sobieszczak stał się łącznikiem w organizacji Miecz i Pług, odpowiadającym za przewożenie rozkazów oraz materiałów konspiracyjnych z Siedlec do różnych placówek w terenie. W ramach tej organizacji awansował do rangi żołnierza pierwszej sekcji bojowej, uczestnicząc w licznych akcjach zbrojnych.

Po zjednoczeniu organizacji konspiracyjnych, Sobieszczak służył w Związku Walki Zbrojnej, a następnie w Armii Krajowej. W marcu 1944 roku został przeniesiony do 5 drużyny II plutonu OP „Zenona” 34 Pułku Piechoty AK, gdzie walczył aż do rozwiązania jednostki w sierpniu 1944 roku.

Po powrocie do Siedlec, był współzałożycielem Ruchu Oporu Armii Krajowej. Aby uniknąć tragicznych losów swoich towarzyszy, którzy padli ofiarą aresztowań przez NKWD i zostali wywiezieni do obozów Gułagu, postanowił zgłosić się do Wojska Polskiego. Został zakwaterowany na III polu niemieckiego obozu koncentracyjnego Majdanek w okolicach Lublina. Następnie został wcielony do oddziału Armii Czerwonej, skąd, razem z trzema innymi żołnierzami, opuścił szeregi Armii Czerwonej i przyłączył się do Oddziału Partyzanckiego „Groźnego” 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich Armii Krajowej. W tej jednostce pełnił funkcje rusznikarza oraz celowniczego ciężkiego karabinu maszynowego w plutonie Czelatycze.

W ramach swoich obowiązków uczestniczył w akcjach, które miały na celu ochronę polskiej ludności przed brutalnymi atakami nacjonalistów ukraińskich. Po rozwiązaniu oddziału partyzanckiego, po raz kolejny z własnej woli wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie ukończył Oficerską Szkołę Piechoty nr 1 we Wrocławiu, zyskując tytuł absolwenta drugiej promocji.

Do momentu demobilizacji, Sobieszczak pełnił funkcję dowódcy 3 Samodzielnej Grupy Rozminowania, jako saper likwidując wiele ton niewybuchów na terenie ówczesnego województwa warszawskiego.

W stopniu majora rezerwy, Tadeusz Sobieszczak był aktywnym członkiem społeczności kombatanckiej, pełniąc funkcję przewodniczącego Środowiska Oddziału Partyzanckiego „Zenona” Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Siedlcach.

Odznaczenia i wyróżnienia

Tadeusz Sobieszczak został odznaczony wieloma wyróżnieniami i medalami, które odzwierciedlają jego zasługi oraz wkład w obronność kraju. Jego osiągnięcia obejmują:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Walecznych,
• Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami,
• Medal Wojska (otrzymany czterokrotnie),
• Krzyż Armii Krajowej,
• Krzyż Partyzancki,
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
• Odznaka „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny”,
• Odznaka 1 Siedleckiego Batalionu Rozpoznawczego,
• Odznaka 34 Pułku Piechoty,
• Krzyż Komandorski Zakonu św. Łazarza (obediencja maltańska),
• Honorowy Obywatel Miasta Siedlce od 6 września 2013 roku,
• Honorowy Członek Drużyny Reprezentacyjnej Hufca ZHP „Podlasie” im. Henryka Sienkiewicza w Siedlcach.

Te odznaczenia świadczą o jego niezwykłej determinacji oraz oddaniu dla społeczności lokalnej i kraju.

---

Oceń: Tadeusz Sobieszczak

---