Andrzej Fogiel

Kultura i sztuka

Andrzej Antoni Fogiel, znany jako polski artysta sceniczny, urodził się 12 marca 1941 roku w Siedlcach. Jego wszechstronność jako aktor teatralny, filmowy i telewizyjny sprawiła, że zyskał szerokie uznanie w świecie polskiej kultury.

Oprócz swoich osiągnięć w aktorstwie, Andrzej Fogiel jest także utalentowanym śpiewakiem, co podkreśla jego dodatkowe umiejętności artystyczne. Jego kariera trwa już wiele lat, a dorobek artystyczny niewątpliwie świadczy o jego zaangażowaniu w sztukę.

Życiorys

Człowiek, którego życie zawodowe związane jest ze sztuką teatralną, Andrzej Fogiel, swoją karierę rozpoczął od ukończenia studiów w 1967 roku na Państwowej Wyższej Szkole Filmowej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Jego debiut miał miejsce 7 listopada tego samego roku, gdzie wcielił się w postać Anatola w spektaklu Sewastopolski walc, reżyserowanym przez Tadeusza Cyglera, na deskach Operetki Łódzkiej.

Fogiel grał na różnych łódzkich scenach, obejmując takie miejsca jak: Operetka (1967–1972), Teatr Muzyczny (1972–1976), Teatr Powszechny (1978–1988), a także ponownie Teatr Muzyczny w okresie 1988–1995. Dodatkowo, w latach 1976–1978 miał przyjemność występować w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu. Od 1997 roku ponownie jest związany z Teatrem Muzycznym w Łodzi.

W trakcie swojej kariery wzbogacił repertuar o wiele znaczących ról, do których należy: Baltazar w Wiele hałasu o nic autorstwa Williama Szekspira, zrealizowany przez Krystynę Meissner w 1978 roku, doktor Lombardi w Słudze dwóch panów Carlo Goldoniego pod reżyserią Macieja Korwina w 1980 roku, a także Mikołka w inscenizacji Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego, w reżyserii Mirosława Szonerta w 1981 roku.

Wśród innych znakomitych ról należy wymienić Kubę w Weselu Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Macieja Zenona Bordowicza (1982), Kwicołapa w Cudzie mniemanym, czyli Krakowiakach i Góralach Wojciecha Bogusławskiego, realizowanym przez Mirosława Szonerta (1983) oraz Cyryla w Iwonie, księżniczce Burgunda Witolda Gombrowicza, w reżyserii Macieja Z. Bordowicza (1983). Warto również wspomnieć o Kułyginie w Trzech siostrach Antona Czechowa (1988), Janosie w Baronie cygańskim Johanna Straussa (syna) z 1992 roku oraz Sancho Panzie w Człowieku z La Manchy Mitcha Leigha w reżyserii Waldemara Zawodzińskiego (1998) i Kromowie w Wesołej wdówki Franza Lehára w reżyserii Tomasza Koniny (2005).

Oprócz pracy na scenie, Andrzej Fogiel brał udział w produkcjach realizowanych przez Teatr Telewizji. W jego dorobku są spektakle takie jak: Colas Breugnon Romaina Rollanda w reżyserii Tadeusza Junaka (1981), Domek z kart Marii Koszyc i Emila Zegadłowicza pod reżyserią Marka Okopińskiego (1981), oraz Rodzina Lubawinów Wasilija Szukszyna w reżyserii Tadeusza Junaka (1982). Wystąpił również w Czarującej szewcowej Federico Garcíi Lorci pod reżyserią Irmy Czaykowskiej (1983), Samson i Dalila Jana Dobraczyńskiego, zrealizowanej przez Macieja Zenona Bordowicza (1983) oraz w Kontekście Leonardo Sciasci w reżyserii Krzysztofa Skudzińskiego (1984).

Filmografia

Andrzej Fogiel ma na swoim koncie bogaty dorobek filmowy, który obejmuje różnorodne produkcje. Jego kariera artystyczna rozpoczęła się w latach 60. i rozciąga się przez kilka dekad.

  • Instrumentum mortis z cyklu Dzień ostatni – dzień pierwszy (1965),
  • Kierunek Berlin (1968),
  • Ostatnie dni (1969),
  • Punkt widzenia (1973),
  • Najważniejszy dzień życia (1974) – kierowca (odc. 2. Gra),
  • Daleko od szosy (serial telewizyjny) (1976) (odc. 7. We dwoje),
  • Klara i Angelika (1976),
  • Znak orła (serial telewizyjny) (1977) (odc. 5. Wici. 1318),
  • Sekret Enigmy (1979),
  • Tajemnica Enigmy (serial telewizyjny) (1979) (odc. 4. Ocalić myśl),
  • Człowiek z deszczu (1982),
  • Orinoko (1982) – Maciek.

Jego różnorodna filmografia odzwierciedla talent oraz wszechstronność aktorską Fogiela, który na przestrzeni lat wystąpił w wielu różnych rolach.

Odznaczenia i nagrody

Andrzej Fogiel otrzymał wiele wyróżnień na przestrzeni swojej kariery artystycznej, które są wyrazem uznania dla jego wkładu w kulturę i sztukę.

  • Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” przyznany w 2008 roku,
  • Odznaka „Za Zasługi dla Miasta Łodzi”, również z 2008 roku,
  • Nagroda Ariona, wręczana przez Sekcję Teatrów Muzycznych, Opery, Operetki, Baletu i Musicalu ZASP, z okazji Dnia Śpiewaka Artysty w 2010 roku.

Oceń: Andrzej Fogiel

★★★★★
Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:6