Mieczysław Baryłko


Mieczysław Baryłko, urodzony 29 lipca 1923 roku w Siedlcach, był wybitnym polskim malarzem oraz długoletnim wykładowcą w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Jego bogata kariera obejmowała także pełnienie funkcji prezesa Gdańskiego Okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków w latach 1956-1958 oraz 1968-1969, co podkreśla jego zaangażowanie w życie artystyczne regionu.

Mieczysław Baryłko był również członkiem Zarządu Głównego ZPAP, co było znaczącym krokiem w jego pracy na rzecz polskiej sztuki. Niestety, jego życie naznaczone było tragicznymi wydarzeniami – był więźniem obozów koncentracyjnych, w tym Auschwitz, Groß-Rosen i Flossenburgu.

Życiorys

Mieczysław Baryłko był wybitnym przedstawicielem polskiego malarstwa, którego edukacja artystyczna rozpoczęła się w Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie. Następnie, w celu dalszego kształcenia, uczęszczał do Liceum Budowy Maszyn w znanej Szkole Wawelberga i Rotwanda w stolicy. Jego studia trwały od 1946 do 1953 roku w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (PWSSP) w Gdańsku, gdzie jego nauczycielem był renomowany Artur Nacht-Samborski.

Po zakończeniu studiów Mieczysław Baryłko związał się zawodowo z gdańską PWSSP, pracując tam od 1950 do 1972 roku. Jego działalność artystyczna koncentrowała się głównie na Wydziale Malarstwa, gdzie prowadził zajęcia w Pracowni Malarstwa Architektonicznego oraz w Pracowni Rysunku Wieczornego.

Baryłko brał również aktywny udział w malarskich projektach związanych z rekonstrukcją fasad gdańskich kamienic, w tym w pracach przy ul. Długiej oraz Długim Targu. Jego twórczość pozostawiła trwały ślad w architekturze miasta.

Ostatnie lata życia spędził w Sopocie, gdzie zmarł i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie, w kwaterze N10-5-5, upamiętniając tym samym swoją znaczącą rolę w historii sztuki polskiej.

Twórczość

Twórczość Mieczysława Baryłko odzwierciedla wpływy zarówno kolorystyczne, jak i realistyczne, które są charakterystyczne dla polskiego malarstwa. Artysta był aktywnym członkiem „Grupy realistów”, gdzie eksplorował tradycyjne motywy artystyczne, takie jak martwa natura, portret, pejzaż, a także tematy religijne, symboliczne oraz historyczne.

Baryłko był zaangażowany w działalność polityczną, będąc członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) w latach 1945–1948 oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) od 1948 roku. Jego ważnym dziełem jest obraz Prawda zwycięży z 1972 roku, który jest nie tylko dziełem sztuki, ale także komentarzem do ówczesnej sytuacji politycznej w Polsce Ludowej, stanowiąc swego rodzaju manifest artysty.

W uznaniu swojego dorobku artystycznego, Mieczysław Baryłko otrzymał liczne odznaczenia, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, oraz tytuł Zasłużony Działacz Kultury, a także nagrody za zasługi dla Gdańska.

Przypisy

  1. Mieczysław Baryłko. [w:] Towarzystwo Przyjaciół Sopotu [dostęp 11.02.2020 r.]
  2. Janusz Janowski: „Mieczysław Baryłko” – katalog wystawy z cyklu „Ocalić od zapomnienia”. ZPAP Okręg Gdański: 2007 r.
  3. Wojciech Zmorzyński: Mieczysław Baryłko. Malarstwo. Muzeum Narodowe w Gdańsku – Oddział Sztuki Współczesnej: 2000 r.
  4. Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984 r., s. 43.

Oceń: Mieczysław Baryłko

Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:10