Eugeniusz Klemens Dziewulski, urodzony 23 listopada 1842 roku w Siedlcach, był znaczącą postacią w polskim świecie naukowym. Jego pasja do przyrody oraz głębokie zrozumienie jej zjawisk uczyniły go jednym z czołowych przyrodników w Polsce.
Dziewulski zmarł 31 sierpnia 1889 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy, który do dziś inspiruje badaczy przyrody.
Życiorys
Eugeniusz Klemens Dziewulski był wybitnym polskim naukowcem, który rozpoczął swoją edukację od ukończenia gimnazjum w Lublinie. Następnie podjął studia na Wydziale Matematyczno-Fizycznym w Szkole Głównej w Warszawie i po ich zakończeniu pozostał na uczelni, gdzie pracował jako pracownik naukowy. W swoim dorobku opublikował liczne prace dotyczące przewodnictwa elektrycznego.
Dziewulski łączył swoje zainteresowania naukowe z badaniami nad polską przyrodą górską, a jego prace obejmowały m.in. zagadnienia dotyczące nachylenia magnetycznego oraz fizjografii. Niektóre z jego znanych badań to: Rybie Jezioro w Tatrach polskich, Morskie Oko powyżej Rybiego Jeziora, Pięć Stawów w Dolinie Roztoki, oraz Czarny Staw Gąsienicowy pod Kościelcem.
Eugeniusz Dziewulski był także inicjatorem powstania oraz redaktorem czasopism „Pamiętnik Fizjograficzny” oraz „Wszechświat”. W życiu osobistym był związany z małżonką Anielą z Krauzów i osiedlił się w Warszawie przy ul. Podwale 4. Mieli razem siedmoro dzieci, które wychowywali w duchu głębokiego patriotyzmu, a także poszanowania dla polskiej nauki.
Wśród ich potomków wyróżniły się znane osobistości, takie jak: Stefan – przyszły ekonomista i prawnik, Władysław – astronom, Wacław – fizyk, którzy wszyscy stali się profesorami w szkołach wyższych. W rodzinie były także dwie córki: Eugenia, ekonomistka oraz Maria, artysta grafik.
Po zakończeniu swojego życia, Eugeniusz Dziewulski spoczął na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 35, w rzędzie 1, w grobie 10/11, pozostawiając po sobie znaczący ślad w polskiej nauce i pamięci społecznej.
Publikacje
Wiele prac autorstwa Eugeniusza Klemensa Dziewulskiego znacząco wpłynęło na rozwój naukowych badań. Oto niektóre z jego kluczowych publikacji:
- Przenoszenie cieczy i cząstek ciał stałych w nich zawieszonych przez strumień elektryczny (1870),
- Telefon, Nachylenie magnetyczne w Warszawie, Czarny Staw Gąsienicowy (1882),
- Zagęszczenie mieszanin wody i alkoholu (1883).
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: EUGENIUSZ DZIEWULSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 29.05.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Leopold Berkiewicz | Wacław Günther | Maria Lewicka (historyk sztuki) | Eugeniusz Pankiewicz | Danuta Kiełczewska | Andrzej Myrcha | Krzysztof Skwierczyński | Maciej Cmoch | Zdzisław Stefanoff | Oskar Flatt | Marek Konopczyński | Zbigniew Lorkiewicz | Agata Kot-Wasik | Marta Rzewuska-Frankowska | Antoni Auleitner | Jerzy Gąssowski | Alicja Irena Breymeyer | Hanna Chorążyna | Włodzimierz Jastrzębski (historyk) | Adam BobrykOceń: Eugeniusz Klemens Dziewulski