Wacław Günther

---

Życiorys

Wacław Günther przyszedł na świat 5 lipca 1884 roku w Siedlcach, w rodzinie Henryka oraz Heleny z Pytlińskich. Uczył się w gimnazjach w różnych miastach, w tym w Chełmie, Siedlcach oraz Lublinie. W 1905 roku, z wyróżnieniem, zakończył naukę w klasycznym gimnazjum w Jałcie na Krymie, gdzie uzyskał złoty medal. Po tym czasie rozpoczął studia na Wydziale Budowy Maszyn w Szkole Politechnicznej we Lwowie, a swoją drogę edukacyjną zakończył w 1910 roku, zdobywając dyplom inżyniera mechanika.

Kontynuując kształcenie, Günther podjął naukę w Instytucie Elektrotechnicznym Montefiore w Liège, gdzie w 1912 roku uzyskał dyplom inżyniera elektryka. Swą wiedzę zdobywał również praktycznie, odbywając staż w firmie Brown Boveri & Cie w Baden koło Zurychu. Po powrocie do Polski, zatrudnił się jako asystent w Katedrze Elektrotechniki Ogólnej w Szkole Politechnicznej we Lwowie, a w 1913 roku awansował na adiunkta.

W 1917 roku rozpoczął wykłady z teorii maszyn elektrycznych na Politechnice Warszawskiej. 3 listopada 1918 roku zaciągnął się do wojska, przenosząc się do Instytutu Wojskowo-Technicznego oraz biorąc udział w obronie Lwowa. Od 1923 roku pełnił rolę wykładowcy w Oficerskiej Szkole Inżynieryjnej, a od 1 października 1925 do 31 lipca 1928 roku łączył obowiązki wojskowe z funkcją adiunkta w Katedrze Miernictwa Elektrycznego na Politechnice Warszawskiej.

W 1929 roku Günther opuścił wojsko, decydując się na pracę w przemyśle, w szczególności w Warszawie, gdzie miał okazję pracować w Polskich Zakładach Brown Boveri. Następnie, w latach 1930-1935, był związany z Towarzystwem Kabli Dalekosiężnych, a w 1936 roku objął stanowisko dyrektora Biura Elektryfikacji w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. W tym czasie, na zlecenie Ligi Narodów, kierował projektem połączenia kablowego Polska-Szwecja przez Bornholm.

Podczas II wojny światowej Günther działał w Związku Elektrowni Polskich. Niestety, w trakcie powstania warszawskiego stracił cały dobytek oraz nieopublikowane prace. Po wojnie krótko przebywał w Krakowie, gdzie zaczął współpracować z Politechniką Śląską, która miała tam tymczasową siedzibę.

W 1945 roku osiedlił się w Gliwicach, gdzie objął stanowisko dziekana Wydziału Elektrycznego, jednakże po roku zdecydował się przenieść na Politechnikę Wrocławską. Tam prowadził Katedrę Elektrotechniki Ogólnej oraz kontynuował wykłady na Politechnice Śląskiej. Zmarł nagle podczas wakacji w Szwajcarii Kaszubskiej, a jego ostatni spoczynek znajduje się na cmentarzu w Kościerzynie.

Dorobek naukowy

W 1917 roku Wacław Günther opublikował ważną pracę w Lwowie, zatytułowaną Motor elektryczny, jego znaczenie i zastosowanie. Dzieło to stało się istotnym wkładem w dziedzinie elektrotechniki.

Wśród jego osiągnięć znajduje się również skrypt pt. Rachunek symboliczny w elektrotechnice, który został wydany w 1951 roku. Dzięki tej publikacji przyczynił się do rozwijania wiedzy w zakresie symbolicznego opisu procesów elektrotechnicznych.

Günther był również aktywnym autorem, publikując swoje badania w renomowanych czasopismach, takich jak Przegląd Elektrotechniczny oraz Przegląd Teletechniczny.

Niestety, wiele jego cennych prac zginęło podczas Powstania Warszawskiego, w tym skrypt poświęcony zastosowaniu rachunku wektorowego i symbolicznego w elektrotechnice. Jego dorobek naukowy pozostaje ważnym elementem historii tej dziedziny.

Ordery i odznaczenia

Wacław Günther, jako wybitna postać, został uhonorowany wieloma odznaczeniami, które świadczą o jego zasługach oraz oddaniu dla kraju.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 2 maja 1922,
• Krzyż Walecznych,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Brązowy Medal za Długoletnią Służbę.

---

Oceń: Wacław Günther

---