Małgorzata Łada Maciągowa, urodzona 6 sierpnia 1881 roku w Siedlcach, była jedną z wybitnych postaci w świecie polskiej sztuki. Jej twórczość artystyczna przypada na ciekawy okres historyczny, a jej dzieła w znaczny sposób przyczyniły się do rozwoju polskiego malarstwa.
Artystka odeszła z tego świata 12 października 1969 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny, który wciąż fascynuje i inspiruje kolejne pokolenia.
Życiorys
Małgorzata Maciągowa, będąca córką Bazylego Łady oraz Marii z Szaniawskich, była artystką o niezwykłym talencie. Po ukończeniu gimnazjum w Krakowie, równocześnie uczestniczyła w lekcjach rysunku i malarstwa, które prowadzono na Kursach Wyższych dla Kobiet im. A. Baranieckiego. W 1907 roku decyzja o studiach w Académie Julian w Paryżu otworzyła przed nią nowe możliwości i horyzonty twórcze.
Już od najmłodszych lat wykazywała się wybitnym talentem malarskim, co zostało docenione poprzez nagrody przyznawane jej w okresie nauki w gimnazjum za uczestnictwo w dorocznych wystawach. Przykładem jej sukcesów był pierwsza nagroda w Paryżu za szkic węglem oraz wyróżnienie, które zdobyła za swój portret kobiecy.
W 1931 roku podczas wystawy zorganizowanej w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, jej projekty witraży, w tym „św. Trójca”, „św. Anna” i „św. Władysław”, zostały nagrodzone brązowym medalem. Rok później, za dzieło „Autoportret z paletą”, zdobyła srebrny medal. W 1934 roku przyznano jej Nagrodę im. Leokadii Łempickiej za projekt witrażu zatytułowanego „Zaślubiny Polski z morzem”.
Po II wojnie światowej, Maciągowa najczęściej prezentowała swoje dzieła na wystawach organizowanych przez Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Wiele jej prac znajduje się w zbiorach Muzeum Regionalnym w Siedlcach oraz w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Okres powojenny był dla artystki czasem trudnym, w którym doszło do czasowego załamania zdolności twórczych spowodowanego tragedią rodzinną. W 1940 roku jej mąż, dr med. płk Adam Maciąg, oraz syn, pchor. Adam Maciąg, zostali zamordowani przez NKWD w Charkowie, co miało miejsce w ramach zbrodniczej operacji związanej z „likwidacją” polskich oficerów, znanej jako Zbrodnia Katyńska. To traumatyczne przeżycie odcisnęło trwałe piętno na życiu osobistym Małgorzaty Łady Maciągowej, które następnie wpływało na jej twórczość. Oprócz radosnych motywów związanych z Krakowem, w jej pracach pojawiły się również szkice i studia do dramatycznej kompozycji „Katyń”, która powstała w 1967 roku.
Przypisy
- Krakowskie Planty w twórczości Małgorzaty Łady-Maciągowej. muzeumsiedlce.art.pl, 05.05.2021 r. [dostęp 22.12.2023 r.]
- Katyń – żal wypowiedziany. echokatolickie.pl, 09.04.2014 r. [dostęp 22.12.2023 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Wiesław Łuka | Andrzej Ruciński (fotograf) | Joanna Jodełka | Teresa Kruczek | Rafał Zbieć | Teresa Brzóskiewicz | Zofia Garbaczewska-Pawlikowska | Michał Boruciński | Janusz Królik | Robert Rogalski (1920–2020) | Aleksander Fogiel | Iwona Pokora | Witold Dederko | Jerzy Słuczan-Orkusz | Jerzy Tchórzewski | Teodor Roland | Henryk Albin Tomaszewski | Jolanta Żółkowska | Witold Zalewski | Bohdan KorzeniewskiOceń: Małgorzata Maciągowa