Jerzy Tchórzewski, który przyszedł na świat 24 kwietnia 1928 roku w Siedlcach, był wybitną postacią polskiej sztuki.
W swoim dorobku artystycznym łączył różnorodne formy ekspresji, gdyż był malarzem, grafikiem oraz poetą.
Jego twórczość wpłynęła na rozwój polskiej sztuki, a po śmierci 25 grudnia 1999 roku w Warszawie, pozostawił po sobie bogate dziedzictwo artystyczne.
Życiorys
Jerzy Tchórzewski był osobą o niezwykle bogatym życiorysie. Walczył w szeregach Armii Krajowej w latach 1943–1944, co stanowi istotny element jego tożsamości. Po zakończeniu działań wojennych zdecydował się na studia z zakresu malarstwa. Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie stała się jego akademickim domem w latach 1946–1951, gdzie rozwinął swoje artystyczne umiejętności i nawiązał cenne kontakty z innymi artystami.
W czasie nauki związał się ze środowiskiem Grupy Krakowskiej II, co z pewnością miało wpływ na jego późniejszą twórczość. Wziął udział w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie, która miała miejsce w latach 1948/1949. Jego prace zostały docenione na Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w Arsenale w 1955 roku, gdzie otrzymał wyróżnienie. Początkowo jego styl malarski był rozpoznawalny dzięki wpływom surrealizmu, lecz z czasem skupił się na ekspresjonistycznym malarstwie abstrakcyjnym.
Po zakończeniu studiów artystycznych przeniósł się do Warszawy, gdzie w 1954 roku rozpoczął karierę pedagogiczną w Akademii Sztuk Pięknych. Nadzorował pracownię malarstwa na Wydziale Grafiki, gdzie edukował nowe pokolenia artystów. Dzięki swojej wiedzy i zaangażowaniu, w 1987 roku uzyskał tytuł profesora, co stanowiło kulminację jego działań edukacyjnych. Po około czterdziestu latach pracy w edukacji artystycznej przeszedł na emeryturę w 1998 roku.
W 1984 roku został uhonorowany Nagrodą im. Jana Cybisa za swoje osiągnięcia w dziedzinie sztuki. Obok malarstwa, pasjonował się poezją. W 2003 roku, po jego śmierci, opublikowano zbiór wierszy zatytułowany „Wieczny początek gwałtownej chwili”, który obejmował twórczość z lat 1988–1996. Był również autorem wspomnień, w tym książek „Świadectwo oczu. Wspomnienia z lat 1946–1957” wydanej w Krakowie w 2006 roku oraz „Świadectwo dojrzałości. Wspomnienia z lat 1928–1945”, która ukazała się w Katowicach w 2007 roku.
Jerzy Tchórzewski odszedł z tego świata, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskiej sztuce i kulturze. Ostatnie miejsce spoczynku artysty znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 294-4-8), gdzie jego pamięć nadal będzie pielęgnowana przez miłośników sztuki i literatury.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: TERESA TCHÓRZEWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 10.02.2020 r.]
- Nagroda im. Jana Cybisa. culture.pl, 10.08.2008 r. [dostęp 06.10.2015 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Jerzy Słuczan-Orkusz | Witold Dederko | Iwona Pokora | Aleksander Fogiel | Małgorzata Maciągowa | Wiesław Łuka | Andrzej Ruciński (fotograf) | Joanna Jodełka | Teresa Kruczek | Rafał Zbieć | Teodor Roland | Henryk Albin Tomaszewski | Jolanta Żółkowska | Witold Zalewski | Bohdan Korzeniewski | Stanisław Pieńkowski (pisarz) | Jarosław Zaniewicz | Zygmunt Greń | Witold Grodzki | Zbigniew KryńskiOceń: Jerzy Tchórzewski