Wiesław Łuka

---

Życiorys

„Wiesław Łuka, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego w 1964 roku, rozpoczął swoją ścieżkę zawodową po ukończeniu Liceum im. S. Żółkiewskiego w Siedlcach, gdzie zdobytą maturę uzyskał w 1959 roku. Jego debiut jako krytyk filmowy miał miejsce w tygodniku „Dookoła Świata”. Początkowo związany z reportażem, zadebiutował w renomowanym tygodniku „Życie Literackie”.

W latach 1964–1970 pełnił funkcję redaktora w Wytwórni Filmowej „Czołówka”, a później pracował w redakcjach takich tytułów jak „Walki Młodych”, „Prawa i Życia”, „Ekspress Reporterów”, „Sztandar Młodych” oraz „Głos Nauczycielski”. Jego prace dziennikarskie zostały dostrzegane, za co otrzymał liczne nagrody klubowe od Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz wyróżnienia w konkursach reportażowych organizowanych przez różne redakcje.

Wielkim sukcesem Łuki było zdobycie nagrody w konkursie na scenariusz filmu fabularnego, przeprowadzonym przez TVP, dotyczącego sprawy połanieckiej. Scenariusz, który napisał, został oparty na jego reporterskiej książce zatytułowanej „Nie oświadczam się”. Na tej podstawie powstał film „Zmowa”, którego reżyserem był Janusz Petelski. Dodatkowo, jego książka zainspirowała Janusza Wiśniewskiego do wyreżyserowania przedstawienia pod tytułem „Świadkowie” w Teatrze Słupskim.

Od roku 1995 Wiesław Łuka jest wykładowcą na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych, który obecnie nosi nazwę Wydziału Dziennikarstwa Informacji i Bibliologii. Jego doświadczenie obejmowało również pracę w Liceum Kamila Baczyńskiego w klasach o profilu dziennikarskim. W 2016 roku, za swoje osiągnięcia oraz wkład w dziennikarstwo, został uhonorowany nagrodą Krajowego Klubu Reportażu.

Twórczość

W twórczości Wiesława Łuki można odnaleźć wiele utworów, które ukazują różnorodne tematy i style literackie. Jego debiut literacki miał miejsce wiele lat temu, a lista publikacji jest imponująca. Oto niektóre z nich:

• Pukanie do drzwi (1977 r.),
• Teraz tak mało miłości (1978 r.),
• Biniu nie wzywa pomocy (1979 r.),
• Krew po matce (1980 r.),
• Nie oświadczam się (pierwsze wydanie 1981 r.),
• Dusze w gipsie (1982 r.),
• Szukanie własnego cienia (1984 r.),
• Każdy przebiega dystans (1985 r.),
• Ślizgiem (1986 r.),
• Uleczyć życie (współautor pracy zbiorowej 1986 r.),
• Śmierć przychodzi każdego dnia (1990 r.),
• Oblicze zbrodni (1991 r.),
• Fakt jest święty (2014 r.),
• Nie oświadczam się (drugie wydanie rozszerzone 2014 r.),
• Lękomyśli, transformacje i… (2017 r.),
• Bezradność wobec istnienia (2017 r.),
• Głupiejemy (2019 r.),
• W euforii (2020 r.),
• A nuż, widelec… (2021 r.).

Każdy z tych utworów przyczynia się do bogatego dorobku Łuki, odzwierciedlając jego unikalny styl i spojrzenie na otaczający świat.

---

Oceń: Wiesław Łuka

---